Non sei de que falar

Estaba morta de medo e a punto de morrer. Alí, naquela casa grande e escura, estaba soa e triste mirando para o infinito, para onde se pode ver todo ou nada. O día era bretemoso, escuro como a alma dela, como as aldeás noites de inverno, coma o tempo frío, como a cara dos pobres. Estaba agardando