Ó saír da casa vin o arco da vella e quixen pasar por debaixo del. Canto máis avanzaba, máis se afastaba. Dei a acción por rematada. Non son tan parvo para insistir nun imposible. Optei por mirarlle as cores e contalas. Sete. Tal como di o conto. Sei que unha vez, hai tempo xa, corrín e choutei por

See Full Page